2.8.12

Schuilen

Ik zie hem schuilen in de regen,
de man zonder paraplu.
Hij vecht tegen de wind, met moeite.
Alsof hij vecht tegen zijn leven.
Een gezicht vol pijn.
Hij vecht niet alleen tegen de wind,
je ziet het leven op zijn gezicht.
Waar is hij geweest ?
Wat heeft hij gedaan?
Hij wil een stap in de richting van een afdakje nemen maar bedenkt zich.
Het lijkt alsof hij expres in de storm blijft staan.
En zo zichzelf straft.
Ik zie hem schuilen in de regen,
de man zonder paraplu.
De wind gaat liggen en hij kijkt teleurgesteld.
De harde regen wordt miezer en hij strekt zijn rug.
Alsof hij nieuwe energie heeft loopt hij de stoep af.
De regendruppels vallen van zijn spijkerjack,
en zo verdwijnt hij toch zelfverzekerd zijn leven weer in.